Skradałem się, śledząc Blue. Chciałem mu pomóc, był moją jedyną rodziną, ale nie mogłem się ujawnić. Zostawił mnie pod opieką niańki z jego poprzedniej watachy. Ale ja chciałem być z nim. W nocy uciekłem i dogoniłem go. Nie byłby zachwycony, gdyby się dowiedział. Z przerażeniem patrzyłem, jak osuwa się na ziemię. Podeszła do niego jakaś wilczyca. Pobiegłem tam.
- Blue! – krzyknąłem i wskoczyłem między mojego mentora i tamtą wilczycę, próbując wyglądać groźnie.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz